Aquel neno xalleiro que cantaba nas festas de xeito espontáneo acabou sendo unha flor que agromou no mundo das orquestras galegas. Era un diamante en bruto que alguén soubo incorporar a Orquesta Santa Comba. E alí iniciouse unha fabulosa singladura polas verbenas galegas. Foron rebautizados como Los Dinámicos ata que a historia rematou. Pero Pereiriña, o mozo autodidacta cunha voz potente e un estupendo sentido do ritmo e da melodía, integrouse en Los Panters, e logo en Los Seikos.
Non abondou con cantar, senón que acabaría tamén tocando a batería nunha orquestra de sete compoñentes e “cino metais”. O de Perfecto Pereira tamén ten moito mérito. Nas súas pegadas aliméntase unha parte da historia viva da música en Santa Comba e en toda a bisbarra.
E desa xente sobre a que me gusta escribir. Un caixón de anécdotas. De multitude de actuacións sen parar, do afecto ganado día a día, canción a canción.
Non vivín aquela época onde os altavoces se penduraban dos carballos. Onde os músicos eran como heroes para os nenos, e comían repartidos polas casas dos pobos. Pero gardo un documento sonoro de excepción. Un CD coas cancións de Pereiriña y Los Seikos, que haberá que gardar coma ouro en pano. Nese CD feito a base dunha vella cinta, rezuma o arte de Perfecto Pereira e dos seus compañeiros.
Outro artigo sobre Perfecto Pereira en www.radioxallas.blogspot.com
EN TWITTER @xmlema
No hay comentarios:
Publicar un comentario