lunes, 26 de marzo de 2012

Os sabores do mar


O mar.... coas súas mans brancas cheas de vento.


 Góstame o mar. Non me imaxino unha vida sen el. Pero un mar efervescente, bravo e rebelde. Con esa forza que se apaga nas rochas en melodías escumosas. Coas súas mans brancas cheas de vento.

Necesito ese alimento. Goza a alma absorbendo polos ollos tanta vida. Pero tamén se enche o corpo de ronseis de salitre e aire puro. Quédame a uns quilómetros, pero non renuncio a verlle a súa cara líquida e xigante. Cando podo, busco un cornecho entre as pedras milenarias e asisto expectante a súa función permanente.

Adoro ao Mar.Porque dáme  forzas e ao mesmo tempo reláxame. Porque me fai sentir ben degustando os seus sabores misteriosos.  E coma un imán atráeme preto do seu mundo. Coma se algún día me quixer descrubrir os seus secretos.

Ségueme en Twitter @xmlema 

No hay comentarios:

Publicar un comentario